Rozdział : 15

- Za ile!? Pięć dni! – powiedziała dziewczyna . – Ja tak nie chcę .. – kontynuowała wycierając ręką łzy .

- Też tak nie chcę .. – dodałam . – Kate , ale na razie nie mów nikomu . Jutro robię mini przyjęcie urodzinowe . Sami znajomi i rodzina . I dopiero jutro wszystkich powiadomię .

- Jasne .. – Rose ? Wiedz , że będę tęsknić .

- Ja bardziej . – odpowiedziałam i przytuliłam przyjaciółkę najbardziej jak mogłam kiedykolwiek .

Nie wiem jak to będzie . Dla mojej Mamusi to tylko zwykły wyjazd . A dla mnie? To najgorsza rzecz jaka może mi się wydarzyć w życiu . Nie chcę się z nimi żegnać . A najgorsze to , że Nowy York leży za Oceanem . Siedziałam i wpatrywałam się w dziewczynę . Przed oczami miałam wszystkie spędzone wspólne chwilę . Pierwsza kłótnia , pierwsza piżamo party , pierwsza rocznica przyjaźni .

- A czemu byłaś u dyrektora? – zerwała mnie na ziemię Kate .

- Dał mi papiery dla Mamy do wypełnienia o „usunięciu” mnie z listy uczniów .

- Rozumiem .

- Jak myślisz? Jak reszta zareaguje?

- Nie wiem .. To na pewno nie będzie najszczęśliwszy dzień .

- Ta ..

Odwróciłam głowę spoglądając  za okno . Ogólnie nic ciekawego się nie działo . Ludzie łazili po ulicy , na drodze korki i panorama Londynu . To mój dom . Moje życie . Moje dzieciństwo i Przyszłość .

*

Obudziły mnie hałasy jakie dochodziły z dołu . Mama kręci się od jakieś godziny i przez to nie umiem spać . Mamy dziś piątek 12 Maja i właśnie dziś znowu o rok staję się starsza . Jak ten czas leci . Pamiętam jak 13 lat temu Tata uczył mnie jeździć rowerem . A teraz? Teraz to może usiąść koło mnie w samochodzie . Tego dnia kończę 19 lat . Z powodu ,że  nie śpię  postanowiłam już wstać i się ubrać . Wciągnęłam na siebie białą koszulkę z krótkim oraz ciemne dżinsy . Chciałam opuścić pokój , lecz przeszkodziła mi w tym Mama .

- Sto Lat! Sto lat! .. Rose? Już nie śpisz? – zapytała stojąc w progu z tortem .

- Ohh. Mamo nie musiałaś . No przecież jak plątałaś się od godziny w kuchni i do tego robiłaś taki hałas to się jeszcze dziwisz?

- Przepraszam.. Wszystkiego Najlepszego! – dodała podając mi duży tort i całusa na policzku .

- Dzięki .

- A prezent dostaniesz na Przyjęciu .

Kiwnęłam głową zgadzając się i poszłam do łazienki . Umyłam zęby , uczesałam włosy w koka i zrobiłam makijaż . Następnie zeszłam na dół znowu spotykając Rodzicielkę . Tym razem siedziała na krześle popijając kawę i jedząc kawałek ciasta , który mi zrobiła lub kupiła . Wątpię , że go upiekła , więc zostańmy przy pierwszej wersji . Zajęłam miejsce naprzeciw niej . Przed mną leżał również talerzyk z słodkością oraz poranną kawą . Uśmiechnęłam się szeroko do Mamy . Jest czasem taka kochana , a czasem wkurzająca .

- Masz jakiś dziś sprawdzian?

- Nie , a czemu pytasz?

- Już nie mogę się spytać ?

Nie.. Nie możesz .. Od kiedy się przejmujesz moim życiem szkolnym?

- Powiedziałam Kate . – powiedziałam po ciszy , która panowała przez chwilę .

- Ale co?

- Że się wyprowadzamy.

- I jak zareagowała?

- Wariatka popłakała się . – odpowiedziałam .

- Wiem , że nie chcesz się wyprowadzać .. Ale tak będzie lepiej .

- Lepiej? Mamo ty się słyszysz? Lepiej!? To na pewno dla Ciebie i Tom’a . Ale moje życie powinno zostać  tu , a  nie za Oceanem .

- Znowu chcesz się kłócić? Rose chociaż dziś obejdźmy od tego .

- Ale na temat wyprowadzki inaczej nie umiemy rozmawiać . – rzekłam zbierając się do szkoły .

- Już jedziesz?

- Tak ! – krzyknęłam zabierając torbę i wyszłam z domu .

Wsiadłam do samochodu i zaczęłam kierować się do szkoły . Coraz bardziej boję się dzisiejszego dnia . Ciągle myślę co będzie . Coraz mniej mam dni . Zostały tylko cztery .

Skręciłam w prawo i wjechałam na teren Parkingu szkolnego , na którym było mnóstwo samochodów oraz uczniów . Zaparkowałam moje autko i wysiadłam z samochodu .

- Sto lat ! Sto lat! Niech żyje, żyje nam! – odwróciłam się i ujrzałam znajomych , którzy stali i śpiewali .

Co za ludzie . Normalnie siarę mi robią . Zaczęłam się rozglądać czy ktoś tego nie słyszy czasem .

- Dobra , dobra koniec! – krzyknęłam i przywitałam się z nimi .

Każdy z osobna złożył mi dodatkowe od siebie życzenia i ruszyliśmy do szkoły .

*

Stałam przed lustrem wpatrując się na swój wygląd . Miałam na sobie tą sukienkę --> http://stylio.pl/ogloszenia/sukienka--wesele-studniowka--1041283l.jpg

Przejechałam ręką po rozpuszczonych i wyprostowanych włosach . Byłam gotowa! Zerknęłam jeszcze na zegar . Do imprezy zostało 15 minut . Skład gości to 7 osób ( Rodzice , Niall , Harry i Kate , Zayn oraz Louis ) . Zeszłam na dół wchodząc do salonu . Na stole było mnóstwo przysmaków , które przygotowała Mama oraz alkohol . Tata z Zayn’em już siedzą i piją kawę . Od Ojca dostałam pieniądze , które przesłał mi na konto banknotowe ,a od Mulata ? Nic. Powiedział mi , że cała ekipa ma dla mnie niespodziankę . Usiadłam obok Malik’a oraz rodziców i nagle usłyszałam głos dzwonka . Ponownie wstałam i pobiegłam do drzwi , w których ujrzałam piątkę wspaniałą . Każdy z osobna przytulił mnie, a Niebieskooki złożył mi pocałunek .

- Proszę . – powiedziała przyjaciółka podając mi Kopertę .

- Co tam jest?

- No zobacz! – powiedział Harry .

- Razem z chłopakami wybraliśmy coś ekstremalnego .

- Czego? Ekstremalnego!?

Z przerażenia bałam się tego otworzyć . Idąc do pokoju , gdzie odbywała się całe przyjęcie przeczytałam na głos prezent od przyjaciół .

- Wy chyba oszaleliście! Przecież ja nie skoczę! Nigdy!

- Ale Rose sama skakać nie będziesz .

- Jesteście nie normalni .

Dostałam bilet i to chyba w jedną stronę . Mam skoczyć z spadochronu . No po nich się tego nie spodziewałam . Czy w wieku 19 lat mam już być tam po drugiej stronie nieba? Oni naprawdę są nie normalni .

- Oj tam jesteś twarda dasz radę ! – powiedział Louis .

- Tak .

- To co twoje zdrowie ! – powiedziała Mama podnosząc kieliszek szampana .

Ponownie usłyszałam piosnkę , którą się śpiewa podczas urodzin. Aż mi się płakać chciało . Kate wie co zaraz powiem jak i rodzice oraz Zayn. A reszta ? Nic kompletnie .

- Chciałabym Wam coś powiedzieć . – odpowiedziałam odkładając kieliszek .

- Oj. Robi się poważnie . – dodał Zayn .

- Te wszystkie chwile , które spędziliśmy przez ostatni rok były najlepsze . Dzień , który was poznałam , kłótnie , miłosne chwile – mówiłam spoglądając na Horan’a , który w tym momencie się uśmiechnął. Ale czasem jest tak , że kiedyś to musi się skończyć . Nigdy nie myślałam , że będę to musiała powiedzieć , ale jednak . Za dokładnie cztery dni wylatuje razem z Mamą do Nowego Jorku .

Powiedziałam wbijając wzrok w podłogę . Nie chcę patrzeć na ich zdziwione twarze . Boje się ich reakcji .

- Na ile?- spytał Niall.

- Na zawsze. Wyprowadzam się – powiedziałam podnosząc wzrok .

Nikt nie wiedział co ma zrobić czy powiedzieć . 

- Ale jak to .. – powiedział Blondyn kładąc rękę na oczy , chyba żeby ukryć przed nami łzy .

- Prze..praszam.- powiedziała Kate idąc do łazienki . Wdziałam jej łzy . Sama jak dziecko się poryczałam . Cholera! Przecież Ja tego nie chce tak samo jak Oni .

- Nie da się inaczej? – spytał Niall , kiedy usiadłam na jego kolanach .

- Nie .. – szepnęłam łkając płacz .

- Możemy pogadać ? – zapytał chłopak .

Złapałam jego dłoń i poszliśmy na górę do mnie . Tak po prostu zostawiłam znajomych z rodzicami . I tak już jest stypa .. Harry poszedł do Przyjaciółki ją pocieszyć , a ja siedzę na górze .

- Od kiedy wiesz , że wyjeżdżasz?

- Od paru dni .. Nie chciałam tego na początku mówić ..

- Rozumiem…- Proszę to ode mnie . – powiedział Horan podając mi czerwone pudełko .

Przyjęłam jego prezent i otworzyłam . Ujrzałam złoty naszyjnik z zawieszką w kształcie serca . Przejechałam po napisie jaki znajdywał się na środku . Były to nasze inicjały – R+N=♥

Wytarłam łzę , która uwolniła się z mojego oka . Nie wiedziałam co mam powiedzieć . Znowu zostałam zaskoczona . Tylko teraz mogę sobie przypomnieć urodziny Horan’a . Właśnie wtedy został wykonany ten napis na drzewie , który się do dziś znajduje przy jeziorze .

- Dziękuje . – pocałowałam go w usta .

- Nie wyobrażam sobie reszty życia bez Ciebie .

- Ja też .. – Założysz mi?

- Jasne – odpowiedział i zapiął naszyjnik .

- Dziękuje za wszystko .. Za ocalenie życia , za obdarzenie mnie miłością , za wszelakie prezenty . Mam nadzieje , że się kiedyś spotkamy .

- Nie mów tak .. Przecież będziemy utrzymywać kontakt . Jest Skype , są telefony , e-mile ..

- Wiem.. , ale to nie to samo jak w rzeczywistości .- Boje się , że nasz związek nie przetrwa na odległość . Wiesz.. związki na odległość ni..

- Nie kończ.. znam zakończenie .- przerwał mi .- Ale nasz może zawsze być inny ..

I właśnie za to go Kocham . Zawsze znajdzie jakieś wyjście z sytuacji . Nawet , że to najgorsza jaka może wydarzyć się w życiu ..

- Idziemy na dół? W końcu impreza dalej trwa. – dodał .

- Pewnie . – wstałam z łóżka jak i On .

- Będę tęsknić . – przytuliłam go jeszcze zanim opuściliśmy pokój .

- Ja bardziej . – odpowiedział i udaliśmy się do Salonu .

Przez te 4 dni chcę zrobić wszystko co w mojej mocy , żeby spędzić z nimi jak najwięcej czasu . To teraz tylko Oni się liczą .

_______________________________________________________________________

Taki smutny :C
Aż mi się na końcówce chce  płakać :<
A wy jak sądzicie? Komm :)

NEXT --> ŚRODA

CZYTASZ = KOMENTUJESZ! ♥

Rozdział : 14

- Mama wróciła . – powiedziała kiedy zajmowaliśmy miejsca w wyznaczonych ławkach .

- Emm.. To źle?

- Nie wkurzaj mnie .. – odpowiedziała i usiadła na krześle .

Widzę , że jednak coś się stało . Nie chcę się kłócić , dlatego też nie pytałem ją dalej .

Zaczęła się lekcja. Nauczycielka zajęła swoje miejsce przy biurku i zaczęła coś notować w dzienniku .  Kiedy kobieta podeszła do tablicy pisząc kredą temat lekcji spojrzałem na Rose , która siedziała przed mną z Kate . Patrząc na brunetkę można było  zauważyć  spokój . Tak właśnie . Siedzi jak „ mysz pod miotłą „ . Rozumiem , że każdy ma zły dzień , ale coś mi nie pasuje . Gdyby coś się stało , by mi powiedziała , ale jednak to jest coś poważniejszego i woli z tym zostać sama . Właśnie dlatego nie rozumiem dziewczyn . Postanowiłem napisać do Księżniczki liścik . Wyrwałem kawałek kartki , która była w kratkę i zacząłem pisać :

 Co jest? Powiesz mi? Martwię się :c

Niall .

Złożyłem papier w małą kosteczkę i rzuciłem na ławkę dziewczyn . Odruchowo oby dwie się na mnie spojrzały . Uśmiechnąłem się i Rose już wiedziała do kogo ona należy . Po chwili powróciła z powrotem. Rozłożyłem i ujrzałem napis:

 Wszystko w porządku . Po prostu każdy ma ciężki dzień . 

I dziś to na mnie wypadło :/

Rose

Znowu zostawiłem samą z tym . Nie chce mi powiedzieć . Trudno . Spojrzałem na zegar . Do końca lekcji zostało 10 minut . W Sali było tak cicho , że tylko było słychać tykanie wskazówek zegarka i kredę , którą pisała nauczycielka .

- Przepisane? – spytała kobieta po paru minutach .

- Tak. – odpowiedzieliśmy jednoznacznie .

- Koniec na dziś . Możecie się spakować . – dodała gdy rozbrzmiał się dzwonek .
Każdy podniósł tyłek z krzesła i zaczęliśmy się pakować . Podszedłem do dziewczyny , której objąłem rękę i wyszliśmy z Sali .

Szliśmy razem z Kate oraz Harry’m zmierzając do następnej klasy , gdzie odbywa się Geografia . Każdy szedł w ciszy i spokoju . Nie chcieliśmy dobijać Księżniczki , może sama się przed nami otworzy . Mijając mnóstwo młodych ludzi , zauważyłem jak mężczyzna , który jest dyrektorem szkoły kieruje się w naszą stronę . Był przed nami może z 200 m i powiedział :

- Rose, pójdziesz ze mną .

Spojrzałem na dziewczynę , Ona na mnie . Puściła moją dłoń i ruszyła za starym , grubym facetem ubranym w szary garnitur .

- O co chodzi? – spytał Harry .

- Nie wiem Stary. Wiecie co? Chodźmy pod Gabinet Dyrektora tam poczekamy na Rose i może czegoś się dowiemy . – odpowiedziałem idąc zaraz za dyrektorem i Księżniczką .

- Idziecie? – dodałem spoglądając na zakochańców , którzy byli dosyć w tyle .

- Tak . – odpowiedziała Kate i udaliśmy się na 2 piętro gdzie znajdował się pokój , w którym jest brunetka .

*

Rose

- Przekażesz to Mamie? – powiedział mężczyzna podając parę kartek do wypełnienia .

- Mhm.

Odpowiedziałam i wzięłam papier , który leżał przed mną na biurku , za którym siedział dyrektor .

- Do widzenia . – dodałam wychodząc z gabinetu .

Oparłam się o duże , stare drewniane drzwi . Wzięłam głęboki wdech , który po chwili uwolniłam z ust . Poczułam łzę , która spływa wolniutko po moim policzku . Nie rozumiem Matki ? Czemu nie mogę się już wyprowadzić po zakończeniu roku szkolnego? Albo w ogóle? Nie pojmuję tego .

- Wszystko w porządku? – podeszła przyjaciółka kładąc na moim lewym ramieniu rękę .

Odwróciłam głowę w jej kierunku .

- Nic nie jest dobrze Kate . Nic . – powiedziałam i odeszłam .

Idąc korytarzem zaczęłam bardziej płakać . Nie wyobrażam sobie pożegnania z Kumplami i z Chłopakiem . To będzie M-A-S-A-K-R-A . Czemu to akurat mnie spotkało? Czemu to ja mam takie Pojebane życie? Czemu to Ja . Popchnęłam drzwi od damskiej łazienki . Rzuciłam torbę na podłogę i oparłam się dłońmi o umywalkę spoglądając na lustro . Mój makijaż , który powinien być na oczach , był na policzkach . Cały rozmazany . Nagle do WC weszła przyjaciółka .

- Ej co jest ? – spytała przytulając mnie od tyłu .

Odwróciłam się do dziewczyny , która ponownie się we mnie wtuliła .

- Martwimy się .. Powiedz o co chodzi , choćby na razie mi . Hmm?

- Kate , ale nic się nie stało ..

- Tak? To czemu płaczesz.?

- Spotkajmy się dziś ?

- No dobra , a gdzie?

- Starbucks Coffee o 16.00 ten koło Parku przy mojej Dzielnicy ?

- OK . Masz zmyj ten makijaż i idziemy do domu .

- Dzięki – odpowiedziałam biorąc paczkę chusteczek higienicznych .

Sprawnymi ruchami umyłam twarz . Podniosłam torbę i wyszłyśmy . Na korytarzu przy parapecie stał Niall z Styles’em . Wyglądali na zmartwionych , tym bardziej Niebieskooki . Nie chcę się z nimi żegnać . Nie wyobrażam sobie tego . Ostatni pocałunek , ostatnie przytulenie czy ostatnia rozmowa . Myślałam , że nigdy nie będę musiała tego zrobić . A jednak . Nawet gdy już jestem pełnoletnia i mogę robić co chcę . Ale moja Mama ma inne zdanie . Kurwa Mać !

- Powiesz mi o co chodzi? – podbiegł chłopak , który mocno przytulił mnie do swojego torsu .

- Nic takiego .

- Rose widzę , bez przyczyny się nie płacze .. – odpowiedział .- Serce mi się kraje jak Cię widzę w takim stanie ... – dodał .

- Niall daj Jej już spokój .. Pogadacie sobie później . – przerwała Kate , która załapała mnie za rękę i ruszyliśmy do głównego wyjścia .

- Ale … Ro.. – nie dokończył , ponieważ już go nie słyszałam i wyszłam z szkoły .

*

Jak na początek Maja i godzinę szesnastą jest ciepło . Mam na sobie czarną bluzę z napisem Vans oraz rurki i białe conversy . Idę przez park , w którym odbyłam pierwszą i zarazem dziwną rozmowę z trójką chłopaków ( Louis’em , Niall’em i Harry’m ) . To właśnie na tej ławce Blondyn powiedział do mnie : Księżniczko . Przejechałam po starym drewnie , z którego była zrobiona ławka i ruszyłam dalej , ponieważ dochodziło do 16.00 . Kilka minut później stanęłam przed Starbucks Coffee . Popchnęłam szklane drzwi i weszłam do środka . Od razu spotkałam się z zapachem przeróżnych kaw . Uwielbiam tu chodzić . Gdybym nie lubiała kawy , za pewne tu by Mnie nie było . Stanęłam mniej więcej na środku pomieszczenia poszukując przyjaciółki . Na dole jej nie było , a napisała mi , że na Mnie już czeka i to była 15:45 . Ruszyłam na górę . Kiedy skończyłam się wdrapywać ujrzałam przyjaciółkę , która siedziała przy dużym oknie , z którego można było ujrzeć Big Ben , Park , Ulicę .

- Sorry za spóźnienie .  – powiedziałam odsuwając krzesło .

- Nie no spoko . Co bierzemy? – zapytała spoglądając na Menu .

- Hmm. Nie wiem jak Ty , ale Ja wezmę Latte Macchiato a Ty?

- Również . Przepraszam? – powiedziała dziewczyna do kelnera , który sprzątał obok na stole filiżanki .

- Słucham?

- Chciałabym zamówić dwa razy Latte Macchiato .

- Oczywiście . – dodał i odszedł .

Nie wiem co mam robić. Sama zaproponowałam to spotkanie . I co skłamać ? Nie chcę . Nie zrobię tego Jej . Za bardzo ją Kocham . Nie wyobrażam sobie bez niej reszty życia . Takiej przyjaciółki nigdy nie znajdę .

- No mów .

- Nie wiem jak zacząć . – odpowiedziałam zabawiając się palcami .

- Rose nie bądź dzieckiem .

- Ehh.. To może powiem tak .. Co byś zrobiła jakbym wyjechała?

- Wyjechałabyś? Hmm. Poczekałabym do czasu , aż byś nie wróciła .

- Tylko , że ja myślę o wyprowadzce .

- O czym?! – krzyknęła z przerażeniem , że  przestraszył się kelner , który niósł nasze kawy .

- Proszę . – powiedział młody mężczyzna , który podał Latte .

- Dziękujemy – odpowiedziałam , odwrócił się i poszedł do innego klienta .

- Co ty mówisz! Jak się chcesz wyprowadzić .?!

- Nie Ja tylko Moja Mama .

- No ale po co? Gdzie ? Kiedy ?

- Moja Mama uważa , że nie ma tu przyszłości dla Mnie  , Nowy York i dokładnie za 5 dni .

- Za ile!? Pięć dni! – powiedziała dziewczyna . – Ja tak nie chcę .. – kontynuowała wycierając ręką łzy .

- Też tak nie chcę .. – dodałam . – Kate , ale na razie nie mów nikomu . Jutro robię mini przyjęcie urodzinowe . Sami znajomi i rodzina . I dopiero jutro wszystkich powiadomię .

- Jasne .. – Rose ? Wiedz , że będę tęsknić .

- Ja bardziej . – odpowiedziałam i przytuliłam przyjaciółkę najbardziej jak mogłam kiedykolwiek .

Nie wiem jak to będzie . Dla mojej Mamusi to tylko zwykły wyjazd . A dla mnie? To najgorsza rzecz jaka może mi się wydarzyć w życiu . Nie chcę się z nimi żegnać . A najgorsze to , że Nowy York leży za Oceanem .

______________________________________________________________

Wyraz pogrubioną czcionką - wyraża uczucie , myśli ( w tekście )
A różowy wyraz - tak mówi Niall do Rose

Hej skarby :3

Wybaczcie , że nie dodałam go wczoraj , ale weszłam o 21.00 i chciałam coś napisać i nagle Bumm . Problemy z netem . Myślałam , że krew mnie zaleje .. Dziś ten rozdział jak tylko wróciłam ze szkoły to go zaczęłam pisać . Kiedy go chciałam umieścić to męczyłam się z 30 min . Dałam sobie spokój i dopiero teraz o 20 : 11 udało się ! HAPPY :*

Rozdział hmm Fajny :3 

Czemu tak was mało komm :o 

Rozumiem , że nie musicie , ale fajnie by było :) Tylko mam 1-2 fanki ? :c Przykro się trochę robi :x Obserwuje go 8 os . i 1,2 kom .. -,- 

Dobra nie zmuszam . :) 

Kocham , Pozdrawiam .. a bym zapomniała ! Wspominając piszę drugi blog :) Tu Link -->  http://fastlife-harry.blogspot.com/ ZAPRASZAM GORĄCO :3

NEXT --> JUTRO LUB WEEKEND ( z powodu problemu z INTERNETEM )

CZYTASZ = KOMENTUJESZ ! :3 

czy to takie trudne napisać jedno zdanie ? Proszę o ten komentarz :)

Rozdział : 13

Rozdział zawiera Wulgaryzmy !
_____________________________________________________

- Cholera .. – powiedziała Kate .

- Co? – odpowiedziałam kiedy Niall złączył nasze dłonie .

- Odwróć się . – dodała .

Uczyniłam tak jak chciała . Zobaczyłam Alice idącą za rękę z tym Psychicznym człowiekiem . Od razu Horan puścił moją dłoń i zaczął schodzić ze schodów , a za Nim Harry .

Patrzałam na nich jak głupia .Do Cholery co On chce zrobić ?! Boję się najgorszego ..

Szturchnęła mnie łokciem przyjaciółka , odwracając głowę w jej kierunku pokazała ręką na nich . Od razu skapnęłam się o co jej chodzi . Zbiegłam po schodach tak szybko jak tylko potrafiłam . Mijając kilka młodych ludzi , którzy uczęszczali do naszego Liceum podbiegłam w końcu do chłopaków .

- Niall daj spokój . – mierzyli się wzrokiem . Ja stałam za plecami Blondyna .

- Rose nie wtrącaj się . – odpowiedział .

Podeszłam bliżej chłopaka i złapałam go za rękę wpatrując się na dwóch idiotów ( Alice , Mike’a ) . Po chwili blondyna odeszła i zostawiła Owen’a , który jak jakiś debil się śmiał . Nagle spoważniał , gdy tylko „ Mój Książe nie wiem z jakiej bajki „ przysunął się bliżej niego .

- No co Horan taki mądry byłeś ? A teraz co? – powiedział .

- Spierdalaj od Mojej dziewczyny . Rozumiesz?

Brunet prychnął śmiechem .

- Masz coś jeszcze do powiedzenia ? – spytał .

- Tak . - ostatnie słowa Horan`a jakie usłyszałam przed tym jak zobaczyłam, że Mike leży powalony na ziemi, a Niall stoi nad nim i zaciska pięści. Wszystko działo się bardzo szybko . W głowie miałam mętlik . Kurwa ..

Zabiję Cię za to .. - mówił Owen kiedy powoli podnosił się z ziemi. Mike miał lekko rozbity nos. Co chwilę wycierał dłonią spływającą krew. Odwrócił się i poszedł . Pobiegł . Po prostu się poddał . Jeden zero dla nas Owen . W ciągu paru sekund zrobiła się wokół kilkuosobowa grupa osób , które przyglądały się temu całemu zdarzeniu . Nagle rozbrzmiał charakterystyczny się dźwięk dzwonka , który odbił mi się o uszy . Nic nie mówiąc , komentując przepchałam się przez kilkanaście ludzi i udałam się na lekcje . Tak naprawdę Niebieskooki przegiął . Będzie mieć problemy .

*

Przez resztę dnia próbowałam unikać kłótni pomiędzy mną , a moim chłopakiem . Chcę o tym z nim porozmawiać na spokojnie np. w Domu . Dlaczego on to zrobił? Ma tyle szczęścia , że nie był wzywany do Dyrektora . Otworzyłam drzwi od Domu Ojca . Rozbierając buty usłyszałam dyskusję jaka dobiegała z salonu . Weszłam do kuchni zabierając jabłko i ruszyłam do pomieszczenia , w którym odbywała się rozmowa . Idą korytarzem usłyszałam pewne słowa : Mówiłaś to już Rose?

Zatrzymałam się w progu i ujrzałam na kanapie Ojca i Matkę . Obydwoje byli trochę smutni . Co było powodem? Myślę , że się dowiem . Podeszłam do Rodzicielki , którą mocno przytuliłam jak tylko umiałam . Później przywitałam się z Tatą i zajęłam miejsce naprzeciw ich .

- Coś się stało?- spytałam robiąc kęs owoca .

- Nie do końca . – odpowiedziała kobieta .

Co to znaczy „ nie do końca” Czyli tak czy nie ?

- Słyszałam , że rozmawialiście o mnie . Chcę mieć to już za sobą . Powiedźcie o co chodzi . ? – dodałam.

- Kochanie .. Chciałam Ci to powiedzieć później , ale jak już usłyszałaś . To wyprowadzamy się z stąd .

Zrobiłam kolejny kęs i prawie się zadławiłam .

- Czekaj .. Ty chyba robisz sobie jakieś jaja? Tak?

Mama pokręciła głową przecząco .

- Nie możesz mi tego zrobić ! Szkoła , Chłopak , Tata ! Jak ty to sobie wyobrażasz ?!

- Tam gdzie pojedziemy bez problemu możesz się rozwijać , a z Niall’em byś mogła się zawsze kontaktować .

- Kontaktować ? To gdzie my się wyprowadzamy?

- Nowy Jork . Jest tam druga siedziba naszej Firmy i bez problemu mogę tam pracować .

Kiedy opowiadała zaczęłam płakać . Kolejny problem .. Serio?!

- Mam też kolejną wiadomość .

- No słucham?

- Zaręczyłam się z Tom’em . – odpowiedziała pokazując wielki brylant na palcu . Nie to już mnie przerasta .

- A nie mogę zostać tu z Ojcem?

Tata spojrzał na Mamę tak samo jak i Ja.

- Rose .. To już wszystko jest zaplanowane . Wybacz , ale musisz jechać . Za tydzień wylatujemy z Londynu .

- Mamo! Ale jestem dorosła .!

- Rozumiem , ale jak na razie to chcę , żebyś skończyła dobre Liceum i poszła na Studia , a później Rób co Chcesz .- kontynuowała .

- Emma, a co z domem?

- Na sprzedaż . Właśnie po to wróciłam , żeby pozałatwiać różne nieruchomości .

Zabrałam ogryzek , który pozostał po czerwonym jabłku i wybiegłam z salonu . Moją twarz ogarnęła fala płaczu . Nie to chyba się śni . Tak? Uszczypnęłam się w rękę . Nic .. Jednak to rzeczywistość . Weszłam do pokoju kładąc się na łóżku . Leżąc na poduszce poczułam wibracje telefonu , który był obok mnie . Przejechałam palcem po ekranie i zaczęłam czytać nieodebrane wiadomości od Horan’a .

Gorsze w tym wszystkim jest to , że nie wiem jak to powiem przyjaciołom . Jak zareagują? Mogę liczyć na płacz . Jak i mój i kumpli . A najbardziej nie chce stracić Blondyna .

*

Niall

Szedłem korytarzem szkolnym razem z Louis’em oraz Harry’m . Od wczoraj nie widziałem się z Księżniczką . Wiem dobrze , że jest zła o to , że pobiłem Owen’a , ale kurde zasłużył sobie . A z takim chujem jak On inaczej nie da się rozmawiać . Zmierzając do Sali , w której mieliśmy Angielski zauważyłem Rose z Kate . Dziewczyna Styles’a zachowywała się jak zawsze . Ale coś nie tak było z Brunetką . Czy nadal chodzi jej o tą bójkę ? Zamach?

- Cześć kochanie – powiedziałem przytulając dziewczynę .

- Hej – odpowiedziała całując w usta .

- Coś się stało? – spytałem „ z lekkim przerażeniem „ – Chodzi o wczoraj? – dodałem .

- Nie .. Już mi minęło .

- A więc o co chodzi?

- Mama wróciła . – powiedziała kiedy zajmowaliśmy miejsca w wyznaczonych ławkach .

- Emm.. To źle?

- Nie wkurzaj mnie .. – odpowiedziała i usiadła na krześle .

Widzę , że jednak coś się stało . Nie chcę się kłócić , dlatego też nie pytałem ją dalej .

________________________________________________________________

Hej :* , krótki , bo jutro wyjeżdżam do Poznania i mam mało czasu . Moja mama zabiera mi za dokładne 5 min laptopa i dlatego chciałam go jak najszybciej dodać :)

Co sądzicie o sytuacji Rose?

Chcę powiadomić , że te opowiadanie skończy się za jakieś 10 rozdziałów - przewiduje :)
Kocham , pozdrawiam = miłego weekendu !

CZYTASZ = KOMENTUJESZ!

NEXT---> ŚRODA !!!!!!!

Rozdział : 12

Odwróciłam się i nikogo nie było . Idę dalej . Moje serce przyśpieszyło tempo . Czy ja się boję ? Znowu zrobiłam unik do tyłu . Ktoś szedł . Młody chłopak ubrany na sportowo . Miał na sobie czarne rurki i do tego luźną szarą bluzę z kapturem , który był na jego głowie . Twarzy nie było widać ,lecz widziałam , że przyśpiesza . Cholera ...

Idę robią szybkie kroki . Chcę jak najszybciej znaleźć się w swoim aucie .

Słyszę jak ten ktoś biegnie . Prawdę mówiąc Ja robię to samo .

Nagle poczułam jak ktoś łapie mnie za prawy nadgarstek i mocno  go ściska .

Tylko tak robi jedna osoba .. Spojrzałam na chłopaka . Na jego twarzy widniał uśmiech . Ściągając kaptur cały czas trzymał mnie za nadgarstek .

- Puszczaj do Cholery ! – krzyknęłam do tego kogoś .

Moje oczy powiększyły się na tyle ile mogły .

- Witaj Rose . – powiedział z szyderczym uśmieszkiem Mike .

- Co ty tu robisz?

Trzęsłam się ze strachu . Nogi jak galarta . Łzy prawie w oczach . Serce bije tak mocno , że zaraz doznam zawału .

- Hmm. Nie przekazali Ci wiadomości , że wracam? – spytał z zdziwieniem .

- Przekazali .. Czy ty mnie śledzisz?

- Nie czemu tak uważasz?

Czy ja wyglądam na idiotkę ?

- To chociaż mnie puść !

- Kochanie łagodniej OK?

Zaczęłam mu się wyrywać  , lecz z nim nie mam szans.

- Nie możemy porozmawiać ? W końcu byliśmy przyjaciółmi ?

- No właśnie byliśmy , czyli już nie jesteśmy .

Uwolnił moją rękę z ucisku .

- Było miło . Cześć . – dodałam .

Odwróciłam się na pięcie i szłam dalej .

- Zaczekaj . – powiedział ciągnąc mnie za lewe ramię .

Ała? Bolało?

- Co ty chcesz?!

Coraz bardziej się boje . Jestem sama z Nim w Parku . Nikt mnie nie uratuje przed tym Psychicznym człowiekiem .

- Z tego co pamiętam .. To nie skończyłem swojej Misji .

Patrzałam na niego znieruchomiała .

- Ale postanowiłem dać  Ci spokój . Przynajmniej na razie .

- Na razie?

- Tak .

Zrobiłam unik i ominęłam Owen’a . Matko Boska to jakiś Wariat!? . Myślałam , że inaczej skończy się ten miły spacerek po Parku . Podeszłam do samochodu . Szybkim ruchem włożyłam kluczyki do stacyjki i jak najszybciej chciałam z stąd „uciekać „ . Wyjeżdżając z parkingu widziałam Mike’a , który stał cały czas w tym samym miejscu , a swój wzrok miał wbity we Mnie . Kiedy zauważył , że go obserwuję pomachał mi . Spojrzałam przed siebie patrząc na jezdnie i ruszyłam do Niall’a .

***

- Te dziesięć minut minęło pół godziny temu . – powiedział Blondyn wpuszczając mnie do domu .

- Wybacz .. Zaraz Ci wszystko wytłumaczę .

- Co się stało? – spytał z zdziwieniem . – Chodźmy na górę – dodał , kiedy mijaliśmy salon , w którym siedzieli jego rodzice .

Czyżby wrócili z Irlandii? Na to wygląda .

- No opowiadaj . – powiedział zamykając drzwi .

Usiadłam na łóżku wpatrując się na każdy ruch Horan’a .

- Rodzice wrócili?

- Tak .. Rose mów!

- Rozmawiałam z Tatą . Kazał mi się z Tobą rozstać . Ale oczywiście tego nie uczynię . Wkurzyłam się i wyszłam z domu . Później poszłam do Louis’a po samochód i pojechałam do parku . Zadzwoniła wtedy Mama i słuchałam jej Kazania . Myślałam , że to wszystko co się dziś wydarzy , ale spotkałam Mike’a .

Chłopak spojrzał na mnie z przestraszeniem .

- Coś Ci zrobił?

- Nie .. Ale chciał porozmawiać .

- Zgodziłaś się ?

- Oczywiście , że nie . Powiedział jeszcze ,że na razie da mi spokój . Niall boję się .. – powiedziałam przytulając się do chłopaka .

- Spokojnie .. Porozmawiam z Nim jutro .

- A jak to pogorszy ?

Niebieskooki westchnął .

- No ale przecież trzeba coś z tym zrobić ?

Czy moje życie musi być takie ciężkie? Jakbym miałam mało problemów .. Mamy nie ma przez dłuższy czas . Kłócę się z Ojcem . I jeszcze do tego pakietu dołączył Mike .

- Cieszmy się tym , że nie chodzi do szkoły .. – dodał .

- Jak to? Przecież go tylko zawiesili?

- Z tego co Ja wiem to wyrzucili .

Jeden plus . Chociaż tego „dupka” w szkole nie będę musiała widzieć . Ale gorsze to , że jego Dziewczyna chodzi i na pewno będzie po nią przychodzić . Kurwa!

- Chcesz u mnie zostać ?

- Nie dziś .. Muszę wrócić do Ojca i jeszcze raz z Nim pogadać .

- Rozumiem .

Przytulając chłopaka poczułam wibracje jakie dochodziły z kieszeni . Odkleiłam się od Horan’a i wyciągnęłam telefon . Na wyświetlaczu widniał napis : Tata .

- Tata ..Muszę odebrać . – powiedziałam wstając  i nacisnęłam zieloną słuchawkę .

- Halo Rose?

- Tak . Tato?

- Proszę Cię wróć ..

- Zaraz Będę – odpowiedziałam i zakończyłam połączenie .

- Muszę jechać . – rzekłam do Blondyna idąc za nim na dół .

- Do widzenia . – powiedziałam do Jego rodziców , którzy siedzieli na kanapie w salonie .

Wciągnęłam conversy i wyszłam na zewnątrz razem z chłopakiem .

Między nami nastąpiła cisza tylko mierzyliśmy się wzrokiem, dopóki nie złączył naszych warg. Rozchyliłam je, by mógł wsunąć swój język. Wplotłam palce w jego włosy, lekko za nie ciągnąc. Niall warknął cicho i ścisnął mnie za pośladki. Nogi oplotłam wokół jego tali . Po chwili namiętności opuścił mnie na ziemię .

- Kocham Cię – powiedział .

- Ja Ciebie też – odpowiedziałam i wtuliłam się mocno w jego ciało . Pocałował mnie w czoło i udałam się do auta . Włączyłam samochód i zaczęłam zjeżdżać z podjazdu . Niebieskooki cały czas stał przy drzwiach . Pomachałam mu i ruszyłam na drugi koniec Londynu .

***

- Jestem . – powiedziałam zamykając drzwi .

Cisza . Nikogo nie ma? Czy śpią ? Weszłam do kuchni , w której paliło się światło . Zostałam tam Zayn’a , który wcinał kanapki oraz Ojca , który pił pomarańczowy sok .

- Zayn zostawisz nas samych ?

- Jasne . Już się zmywam .

Ojciec wbił wzrok w mulata . Kiedy zniknął z jego pola widzenia spojrzał na mnie .

- Mogę zacząć ? – spytałam łagodnie .

- Tak , mów .

- Tato chcę Cię przeprosić .Trochę rozumiem czemu tak nie nawidzisz Horan’a . Tak naprawdę do końca go nie znasz . Tyle ile go widziałeś to w szpitalu . Ale nie możesz go tak oceniać, a tym bardziej kazać mi się z Nim rozejść . On jest dobrym chłopakiem . Opiekuńczy , Kochany , Zabawny . Po prostu prawdziwy ideał . Przy Nim czuję się bezpieczna . Naprawdę ! I nie chcę , żebyś tak o Nim mówił .. – powiedziałam do Ojca , który słuchał ze zrozumieniem . Poczułam jak mi łza zaplątała się wokół oka "ze szczęścia" .

- Nie wiem co mam Ci powiedzieć . To co mi przekazałaś . Było takie .. Prawdziwe ! Masz rację nie powinienem tak źle go oceniać . – odpowiedział .

Wow! Jestem zaskoczona . To co powiedział Ojciec . Myślałam , że będzie mieć inne zdanie . A jednak ..

- Nie chcę się z Tobą kłócić . Jesteś moim skarbem . Kocham Cię ponad życie . Przepraszam . – powiedział podchodząc do mnie .

Wstałam z krzesła i rzuciłam się mu na szyję . Tata tak mnie mocno przytulił , ze nawet nie umiałam wziąć oddechu .

- Jest już późno , a jutro do szkoły . Dobranoc Tato .

- Dobranoc Kochanie – odpowiedział i wyszłam z kuchni .

***

Obudził mnie budzik , który pokazywał 7:10 . Przetarłam oczy i usiadłam na łóżku pół przytomna . Przypomniałam sobie co wydarzyło się wczoraj : Kłótnia z Tatą , Park , Rozmowa z Mamą , Mike , Pocałunek z Niall’em , Pogodzenie się z Ojcem . Chyba najlepszymi rzeczami jakie stały się wczoraj to , namiętność z chłopakiem i wieczorna pogawędka z Tatą . Ten cały harmonogram zepsuł Owen . Wstałam z łóżka i udałam się do szafy , z której wyciągnęłam to --> http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR2wOaa58jfYM560nEC3sfcOVA9clV6c7PitQcuGUrlup6tXDS_

Wyszłam z pokoju i ruszyłam na dół . Kierując się do schodów napotkałam Zayn’a .

- Pogodziłaś się z Tatą ?

- Mhmm.

Zeszliśmy razem na dół do kuchni . Zabrałam drugie śniadanie i poszłam wciągać  czarne Vansy na nogi .

- Podwieźć  Cię do szkoły ?

- No dobrze .

Zabrałam torbę , która leżała na komodzie i wyszliśmy z domu . Kiedy ruszyliśmy czarnym Land Rover’em do mojej szkoły zastanawiałam się czy powiedzieć Malik’owi o Owen’ie ?

- O czym tak myślisz? – spytał spoglądając na mnie .

- Zastanawiam się czy Ci coś powiedzieć .

- No mów . – dodał ze śmiechem .

- Wczoraj po tej akcji z Ojcem wyszłam z domu i poszłam do Lou po samochód , a później pojechałam do Parku . No i spotkałam tam Mike .

Nagle chłopak ostro zahamował , ponieważ wskoczyło czerwone światło .

- Co?? – powiedział z zaskoczeniem .

- To co słyszysz . Spotkałam Owen’a .

- Co chciał ?

- Chciał porozmawiać . Ale się nie zgodziłam .

- I dobrze .

- Tylko on mi powiedział , że na razie mi odpuści .

- Jak na razie?

- Nie wiem Zayn .. Niall chce z nim dziś pogadać . – powiedziałam , gdy wjeżdżaliśmy na parking szkolny .

- No niech z nim pogada . Przecież tak nie może być . – wyłączył samochód .

- Dobra idź już , bo się spóźnisz . – kontynuował chłopak .

- No Pa . – odpowiedziałam i wyszłam z czterokołowca .

 Od razu powitał mnie podmuch wiatru i kilka kropli deszczu. Wiosenne powietrze przewiało kilka zbłąkanych kosmyków włosów wokół mojej twarzy, a woda z nieba kapała na moją bluzę .

W pewnej chwili usłyszałam jak ktoś mnie woła.

- Księżniczko! – zatrzymałam się na chodniku i zaczęłam szukać osoby , która wołała .

Dopiero po kilku sekundach ujrzałam Niall’a stojącego z przyjaciółmi na schodach .

Uśmiechnęłam się i zaczęłam zmierzać w ich kierunku . Sprawnym ruchem pokonałam kilkanaście stopni schodów i zaczęłam się witać z każdym po kolei .

- Cholera .. – powiedziała Kate .

- Co? – odpowiedziałam kiedy Niall złączył nasze dłonie .

- Odwróć się . – dodała .

Uczyniłam tak jak chciała . Zobaczyłam Alice idącą za rękę z tym Psychicznym człowiekiem . Od razu Horan puścił moją dłoń i zaczął schodzić ze schodów , a za Nim Harry .

Patrzałam na nich jak głupia .Do Cholery co On chce zrobić ?! Boję się najgorszego ..

_________________________________________________________________________________________

Hej Koteczki <3
Tak jak mówiłam dodałam ! :D
I jak się wam podoba ? - Komentujecie ;*
Również zapraszam tu --> http://fastlife-harry.blogspot.com/ ( pojawił się 1 rozdział , drugi po wycieczce )

Jak myślicie dojdzie do bójki ? - To już w NEXT .

CZYTASZ = KOMENTUJESZ ;3

+ zapraszam cały czas do Obserwowania <3


NEXT --> PIĄTEK 

               

Rozdział : 11

Bardzo przepraszam , za opuszczenie jednego dnia .. Powód poznacie na dole rozdziału . I dedykuje ten rozdział - WSZYSTKIM CZYTELNIKOM ! <3

Zapraszam do czytania :)

_____________________________________________________________________________________

Co za człowiek!? I mądry , logiczny i zarazem głupi . Co on chce ode mnie !? I tak nie przyjmę jego przeprosin .

- A więc tak .. Jedziesz do mnie .. 

Jego wypowiedź przeszła mi po głowie . I po chwili zastanowienia to co On do mnie powiedział . Uświadomiłam sobie , że On chce , żebym wróciła . Po moim Trupie ! 

- Nie ! 

- Rose! Nie zachowuj się jak dziecko .! 

- Nigdzie nie jadę ! 

- Jedziesz .. - krzyknął.

- Nie.? - powtórzyłam , ale bardziej łagodniej .

Poczułam dotyk Niall'a na mojej dłoni . Palcami jeździł z góry na dół . Odwróciłam głowę w jego kierunku dodając uśmiech i wróciłam z wzrokiem patrząc się na Ojca . 

- Co tu się dzieje.. Dzi.Dzień Dobry ...- rzekła Kate , kiedy wszyscy spojrzeli na Nią .

- Rose.. - powiedział przybliżając się do mnie .

- Jedź już .. Daj spokój . - szepnął chłopak.

Czy on właśnie próbuje się mnie pozbyć ? Super. 

Westchnęłam głęboko i podeszłam do samochodu Taty , w którym parę sekund później siedziałam . Gdy czekałam na mężczyznę zwanego Moim Ojcem zauważyłam jak On rozmawia z Horan'em . Z tej ich gatki wynikało , że to jedna z nie najmilszych . Taty głos można było usłyszeć kilometr dalej . Krzyczał , wymachiwał rękami .. No normalnie jak jakiś Pojebany? Nie mogłam czekać dłużej . Szybkim ruchem nacisnęłam na klamkę i otworzyłam drzwi . Chciałam coś powiedzieć , podejść , lecz Tata się odwrócił i powiedział : - Jedziemy ... Jeszcze spojrzałam na Niebieskookiego . Miał minę zdziwienia , zaskoczenia i może trochę przerażenia . 

Z powrotem siedziałam w czterokołowcu mężczyzny .

- Co mu powiedziałeś ? - spytałam grzecznie , kiedy wyjeżdżaliśmy z podjazdu . 

- Nie Twój interes .

Co? 

- Co? Przecież Niall to Mój chłopak . I to twój problem , że Ci się to nie podoba . 

Nie uzyskałam odpowiedzi . Nagle byliśmy w okolicy mojego i Mamy domu . 

- Zatrzymaj się ! - krzyknęłam , kiedy było już widać posesje .

- Wybacz , ale jedziesz do Nas .

- Nie chce nigdzie jechać ! Chcę ...... - odpowiedziałam na te jego głupie pytanie , nie dokończyłam ponieważ minęliśmy dom .

- Co chcesz . 

- Nic .. 

Odwróciłam głowę w drugą stronę . Nie mam ochoty na niego patrzeć . Modlę się ,aby Mama jak najszybciej wróciła . Mam dosyć .. Wszystkiego . A najbardziej Ojca , który jest upierdliwy do potęgi U . 

********

Całą drogę przebyliśmy w ciszy . Wiedziałam , że Tata chcę zacząć dyskusję już w samochodzie , lecz Ja nie miałam ochoty . Wyłączył auto , wysiedliśmy i udaliśmy się do Dużego Domu Ojca . Wszedł pierwszy . Z schodów właśnie zbiegł Zayn a za nim jego Matka . Mężczyzna z tamtą dwójką poszli do kuchni . Natomiast Ja wolałam iść do swojego pokoju . Kiedy weszłam na dwa stopnie i chciałam iść na górę usłyszałam głos Taty :

- Pamiętasz? Mieliśmy porozmawiać ? - powiedział .

Odwróciłam głowę . Stał oparty o futrynę z założonymi rękami . Już myślałam , że odpuści . Zrobiłam dwa kroki w tył , schodząc całkiem z schodów . Westchnęłam i weszłam do wnętrza Jadalnio-Kuchni , w której panowały zapachy obiadu . Spojrzałam na zegar dochodziła szesnasta .

- Rose chcesz coś zjeść ? - spytała , żona Taty stojąc przy kuchence .

- Nie dziękuje .

- Czemu Cię nie było w szkole? 

Miłą atmosferę jak zwykle przerwał Tatuś .

Malik nie chciał się w to mieszać i opuścił kuchnie . Po chwili to samo uczyniła Trisha . 

- Źle się czułam . 

Ojciec przestał patrzeć się w pustą przestrzeń i spojrzał na mnie . Z miną " Czy Ja wyglądam na Debila? "

- A tak na prawdę ? 

- No mówię Ci i jeszcze raz Ci powtórzę : Ź-l-e s-i-ę c-z-u-ł-a-m .. - przesylabowałam mu tekst jaki parę sekund wcześniej powiedziałam .

Westchnął . Był zły .

- Niech Ci będzie .. 

Uf.. Uwierzył . Ale to nie koniec .

- Chcę Cię przeprosić ..

Znowu poczułam jakby mi się serce kruszyło . Czy do cholery muszę być taka delikatna ? Łza zaplątała się wokół mojego oka i została szybkim ruchem wytarta . Z jednej strony nie chciałam go słuchać , a z drugiej chce się dowiedzieć dlaczego tak bardzo nienawidzi Niall'a? To na prawdę jest jakaś Zagadka !? I bardzo skomplikowana ..

- Na moje oko Niall jest tym rodzajem z " bad boys " .

Zachciało mi się śmiać . Jak opisał Niall'a " bad " . Czy to nie jest śmieszne? Ale jednak prawdziwe . I to mnie wkurzało w Ojcu , że czasem ma rację . Tak jest tym złym . Jest Diler'em , imprezuje , posiada broń . I wywnioskowałeś , że ..?

- Chcę , żebyś zerwała z Nim kontakt . 

Moje źrenice powiększyły się w 100% i z zdziwieniem spojrzałam na Tate .

Co?! Czy On mnie jeszcze czymś zaskoczy? Oby nie . 

- Nie . 

- Rose! To zły chłopak ..

- A Zayn to aniołek? - powiedziałam , spoglądając na schody , na których siedział chłopak wsłuchując się w rozmowę . Kiedy o Nim wspominałam od razu przestraszył się i zaczął machać rękami , żebym nic nie mówiła i w ogóle . Uśmiechnęłam się i wróciłam do rozmowy .

- Co ma Zayn z Niall'em wspólnego? Co!? 

- Nic .. Po prostu tak powiedziałam . - dodałam , żeby uspokoić Mulata . 

- Jeśli z nim nie zerwiesz .. To masz szlaban .

- Na co? Niby?! Co!?

- Choćby na to , żebyś się z nim nie spotykała . 

- Super . - powiedziałam i wyszłam z domu . 

Powtórzyłam ruch jaki uczyniłam rano , czyli mocne trzaśniecie drzwiami . Mam dosyć . Czy Ja już tego nie mówiłam? Mamo! Wracaj . Już nie wytrzymuję . Boże , przecież Ja tu już oszaleję ! Lub jest inne wyjście . Wymieńcie mi Ojca . Robiło się ciemno . Szłam i szłam . Szczerze sama nie wiem gdzie . Nagle przypomniałam sobie , że nie daleko z stąd mieszka Louis , więc się do niego wybrałam . Choćby po to , że  moja fura tam czeka na mnie od wczoraj . W ciągu 20 minut spacerku doszłam do domu chłopaka . Wbiegłam po schodach i zadzwoniłam do drzwi . 

- Hej . Wchodź .

- Lou Ja tylko na chwilę . Przyszłam po kluczyki od auta . 

- Aa.. Jasne . Spoko . Masz . - dodał przynosząc mi kluczyk .

- Coś się stało? - dopowiedział .

- Nie? A czemu?

Rose nie umiesz udawać .

- Eh.. Niech Ci będzie . 

- Dobra trzymaj się . - powiedziałam składając buziaka na jego policzku i wyszłam z domu . 

Nacisnęłam na pilot , po którym drzwi się otworzyły . Włożyłam je do stacyjki i zastanawiałam się gdzie mam jechać . Jedno co teraz marzyłam . To cisza , spokój . Po prostu pobyć sama . Człowiek potrzebuje czasem takiego " relaxu " . Włączyłam maszynę i ruszyłam do pierwszego lepszego parku .

**********

Po drodze , która miała się zakończyć w Parku na ławce doszła małym zmianą . Jeszcze przed relax'em wskoczyłam po kawę na wynos i dopiero później poszłam w miejsce , gdzie miałam pobyć sama . Samochód zaparkowałam przy kawiarence gdzie kupiłam ciepły napój . Idą przez pasy uświadomiłam sobie , że z mojego okna w domu Ojca widać tą część Parku , Cholera ! Czyli jakby Tatusiek chciał mnie szukać to może mnie szybko znaleźć . Nie wpadłam na to . Zajęłam miejsce na jednej z ławek i zaczęłam się rozglądać dookoła ..Cisza ,  Chodzą pojedyncze osoby . Jak w niebie . Upiłam łyk kawy i nagle poczułam wibrację . Wyciągnęłam telefon ,aby upewnić się , że to nie Mężczyzna o którym myślę . A jednak . Nie . Była to Mama . Postawiłam kubek koło siebie na ławce i przejechałam szybko po ekranie . 

- Cześć Mamo ! - powiedziałam z radości .

- Gdzie ty jesteś ! Jak się zachowujesz wobec Twojego Taty ?! 

Zaczyna się .. Wygląda na to ,że już została powiadomiona .

- Mamo . Ale to nie tak ..

- Rose co się z Tobą dzieje ? Co się stało?

- Widzisz? Potrafisz zadzwonić po kilku dniach .. Co przypomniało Ci się o mnie? Tak? To możesz się już rozłączyć ..

Kolejna Kłótnia i to jeszcze z Matką ? 

- Przepraszam.. Mam dużo pracy .. Wiesz jak to jest ...

- Kiedy wracasz?

- Nie wiem Kochanie . Może za dwa , trzy dni.

- Cztery , pięć , Tydzień ?!

- Powiesz mi co się tam u was dzieje?

Zmienia temat . Nie na widzę tego .

- Bo Tata nie wiem z jakiego powodu chce , żebym zerwała z Niall'em ..

Nastąpiła cisza.. Czy Ona też tego chce? Proszę nie mów , że chcesz .... 

- Mamo?

- Eh.. Wiesz jak to Tata .. Przyzwyczai się do Niall'a . Ja wiem jaki jest Niall , bo u nas bywa .. A James go tak na prawdę do końca nie zna . Dziwisz się mu? On od razu myśli , że to jakiś zły chłopak ..

Rodzicielka miała rację .. Tata go nie zna . I nie może tak od razu go oceniać . 

- Wybacz , ale ja muszę kończyć .. Mamy kolację firmową .. Trzymaj się .. Zadzwonię jutro . No i wracaj do Ojca .. A nie zachowujesz się jak jakieś dziecko ... Całusy .

- No pa .. - odpowiedziałam i nacisnęłam czerwoną słuchawkę .

Ma rację . Muszę wracać i jeszcze raz z Ojcem pogadać .. Podniosłam kubek z kawą , która była już prawie zimna . Ale zanim wrócę muszę podjechać do Blondyna . Ponownie odblokowałam iPhone i napisałam SMS-a do Horan'a .

Po chwili dostałam odpowiedź . Włożyłam komórkę do kieszeni . I zaczęłam się zwijać . Robiło się po woli ciemno . Wracałam do samochodu . Jeszcze wrzuciłam do kosza kubek po kawie . Nagle poczułam , że jestem obserwowana . Czułam jakby ktoś szedł za mną . Odwróciłam się i nikogo nie było . Idę dalej . Moje serce przyśpieszyło tempo . Czy ja się boję ? Znowu zrobiłam unik do tyłu . Ktoś szedł . Młody chłopak ubrany na sportowo . Miał na sobie czarne rurki i do tego luźną szarą bluzę z kapturem , który był na jego głowie . Twarzy nie było widać . Lecz widziałam , że przyśpiesza . Cholera .. 

Idę robią szybkie kroki . Chcę jak najszybciej znaleźć się w swoim aucie .

Słyszę jak ten ktoś biegnie . Prawdę mówiąc Ja robię to samo . 

Nagle poczułam jak ktoś łapie mnie za prawy nadgarstek i mocno  go ściska .

Tylko tak robi jedna osoba ..

******************************************************************************************************************************************************

Hej skarby :3 

CZAS NA OGŁOSZENIA PARAFIALNE :

Zacznę od tego , czemu nic nie dodałam w Środę :

 - bo :

Moje gimnazjum wprowadziło testy diagnostyczne , które mają na celu sprawdzić naszą wiadomość z całego roku . Ja , że jestem w 2 klasie . To z dwóch lat . No i musiałam się trochę do nich przygotować . Bo one są z większości przedmiotów ( human , przyrodnicze , obcy ) i gorsze to , że są oceniane .. I wiecie mogły mi zepsuć  ocenę . Dlatego wolałam się pouczyć . Najważniejsze , że dziś się skończyły ( trwały 3 dni ) 

WYBACZCIE ;*

Rozdział -- Boskyy <33

Sama siebie oceniam hahah :D

A wy jak sądzicie? 

Komentujcie ;**

Kolejna zła wiadomość - OD PONIEDZIAŁKU DO ŚRODY JESTEM NA WYCIECZCE KLASOWEJ :D
I Z TEGO POWODU ZNOWU NIE BĘDZIE ROZDZIAŁU .. I WŁAŚNIE TAK MYŚLĘ , ŻE GO DODAM W TĄ NIEDZIELE !!!!!!!!!!!

Pozdrawiam , kochamm <333
A i ten no na tym nowym blogu dziś do 23 będzie nowy rozdział :> ---> http://fastlife-harry.blogspot.com/
ZAPRASZAM !

CZYTASZ= TO PROSZĘ O KOMENTARZ :)

A WIĘC NEXT ---> NIEDZIELA !!!!!!!!!!!!!!!!!

Rozdział : 10

Jadę z Niall'em do szkoły . Cały czas myślę o tym co się wczoraj stało . Najpierw rozmowa , o ile można ją tak nazwać z Ojcem a później ten " wypadek" u Louis'a w domu . Moim zdaniem to wszystko dzieje się zbyt szybko . Po dwóch latach odzywam się do Taty , Zakochuje się w Niall'u czy tracę przyjaźń i próba morderstwa przez Mike ? Czy to czasem nie za szybko? Zatrzymaliśmy się , ponieważ wskoczyło czerwone światło . Bardzo dziwi mnie zachowanie Horan'a ? Całą drogę milczy . Czy myśli o wczorajszym dniu? Albo jest na mnie zły? Nie wiem już sama . Nagle zauważyłam czarnego Land Rover'a , który jedzie rozpędzony prosto w nas .

- Niall! Niall! - zaczęłam szturchać chłopaka , lecz on zareagował łagodnie . 

Spojrzał na mnie z miną zdziwienia " co ja chce" . Prawą ręką pokazałam mu samochód , który zaraz w nas uderzy . 

Chłopak tylko wzruszył ramionami i patrzał prosto przed siebie . Krzyczałam jak opętana , ale on nie reagował . Nagle huk , ból , krew .. Próbuję usiąść na siedzeniu z pomocą swoich sił . Wszystko co widzę przed oczami jest niewyraźne . Czy ja mdleje? Czy umieram? Pytałam sama siebie . Odwróciłam głowę w stronę chłopaka , który został w pozycji jakiej był kilka sekund wcześniej . Siedzi a jego głowa jest oparta o kierownice . Z jego głowy po woli spływa krew . Próbuję oddychać , ale coś mi to nie wychodzi . Umieram . " To koniec , nie ma już nic " .. Spojrzałam przed siebie i na kierowce , który w nas wjechał . Był to Mike , który się śmiał jakby był naćpany . Po chwili wychodzi i słyszę jak stoi koło moich drzwi i mówi : To nie koniec .

*********

- Rose? - usłyszałam spokojny głos Niall'a .

- Shh.. To tylko zły sen .. - dodał .

Próbowałam się uspokoić . Otworzyłam oczy , które były mokre od płaczu . Przed nimi miałam Niall'a , który był przestraszony . Mocno się w niego wtuliłam , a rękami objęłam jego ciało . 

- Nic ci nie jest .

- A co miało mi być . Jesteśmy w moim pokoju , w moim łóżku i no w moim domu .. - odpowiedział . 

Tak . Blondyn miał rację . Pomieszczenie w jakim się z nim znajduje to wszystko " jego " - pokój , dom , łóżko . I też miał racje . To był tylko zły sen . Sen zwany u dzieci Koszmarem . Nie pamiętam kiedy ostatnio mi się takie coś śniło? W ogóle co to miało znaczyć ?! Samochód , zachowanie Niall'a i najgorsze z najgorszych Mike . To on był główną postacią tej wyobraźni , która ubzdurała mi się w głowie . 

- Co ci się śniło? Powiedz , bo nie wiem jak mam cię uspokoić ? Robiłem śniadanie i nagle usłyszałem krzyk i płacz . - powiedział mocno ściskając mnie do swojego torsu . 

Dopiero gdy mi powiedział , że robił śniadanie uświadomiłam sobie , że Jest już rano . I mamy kolejny dzień.

- Jechaliśmy samochodem i staliśmy na światłach . Akurat było czerwone . I w pewnym momencie zauważyłam czarnego Land Rover'a , który był rozpędzony i jechał prosto w nas . Zaczęłam panikować i mówiłam coś do ciebie , pokazywałam ci go .. A ty taki na luzie . wzruszyłeś ramionami i nic . Kiedy ten samochód w nas uderzył , czułam ból .. Naprawdę ! A ty ... Ty siedziałeś w tej samej pozycji .. Tylko z czoła spływała ci wolno krew . No i wtedy - wybuchłam płaczem .. - I wtedy .. On .. Podszedł do moich drzwi mówiąc " To nie koniec" ...

- On? - spytał zdziwiony , kiedy Ja wycierałam łzy .

- Mike ..! On prowadził ten pieprzony samochód! 

NIALL

Współczuje Rose . Czemu? To był masakryczny sen! Po prostu H-O-R-R-O-R ! Nie wyobrażam sobie , jakby właśnie to mi się śniło . Serio! Jeszcze Mike? Nie wiem co jej już powiedzieć . Pocałowałem dziewczynę w czoło .

- Już dobrze ... Chodź na śniadanie . - powiedziałem podając Księżniczce rękę , żeby wstała z łóżka . 

Złapała moją rękę i ruszyliśmy na dół do kuchni . 

Dlaczego właśnie to Owen prowadził ten czterokołowiec ?! Czemu on? Wypadek był pół roku temu .. A On teraz nagle śni się Rose? Dziwne? Tak w ogóle to Harry wspominał , że ma wrócić . Ale czy to prawda? Może to tylko plotka? I właśnie dlatego nie chce powiedzieć tego Dziewczynie . Jeszcze się załamie lub wpadnie w depresję . Nie chce , żeby wrócił tak samo jak Ona . Już po wczorajszym mam dosyć . Ale obiecała .. OBIECAŁA . A ja jej ufam . I mam nadzieję , że się nie skrzywdzi .

- Czemu są cztery talerze? - zapytała siadając przy stole . 

- Zaprosiłem Kate i Harry'ego . 

- To oni też do szkoły nie i.... - nie dokończyła , ponieważ usłyszałem dzwonek do drzwi .

***

ROSE

Siedzę z Kate w pokoju Horan'a . Chłopacy robią coś przy samochodzie Niall'a w garażu . Teraz mam trochę czasu , żeby pogadać z przyjaciółką . Chciałam jej powiedzieć o bandażu , śnie , Tacie . Ale ona jednak zaczęła .

- Co zrobiłaś wczoraj! Obiecałaś ! 

Zaczęłam bawić się palcami . Czy ja zachowuje się jak jakaś 8- latka ? Dziwne?! Sama to zaobserwowałam .

- Ehh.. Po prostu miałam zły dzień .

- To co zawsze gdy będziesz mieć złe dni , będziesz sobie "robić rzeźnie na rękach " ? 

- Nie .. Oczywiście , że nie .. Skończyłam już z tym .. Dziś Niall jedzie do mnie i zabiera wszystkie żyletki . 

- Mam nadzieję .

- Śnił mi się Mike . - taka zmiana tematu .

Dziewczynie prawie wyszły gały .

- Co!?

- Śniło mi się , że wjechał w nas samochodem i powiedział : To nie koniec .. Kate ? Co to może oznaczać ? Mam się bać ? Przejmować? Nie wiem co jeszcze? 

- Za pewne był to koszmar .. Nie wiem Rose . Ale to może mieć sens w końcu ma wrócić do Londynu .

Nagle moje serce zaczęło bić szybciej . Przypomniał mi się Grudzień .. I teraz te słowa Kate " w końcu ma wrócić " Co!?

- Co?! Jak to !?

- Nie mówił Ci Niall? Harry mi powiedział , a przy tym był Niall . 

- Super . - powiedziałam , zerwałam się z łóżka jak i szybko wyszłam z pokoju zbiegając po schodach . Wciągnęłam moje białe conversy i wyszłam z domu idąc do garażu . Oczekuje wyjaśnień od Niall'a ! I to JUŻ!! Ujrzałam na podjeździe samochód Niebieskookiego i podniesioną maskę oraz chłopaków .

- Niall ! możemy pogadać ? - powiedziałam stając prosto z nim w twarz ..

- Jasne.. - powiedział i odeszliśmy kawałek od Styles'a . - Co jest ? - spytał .

- Czemu mi nie powiedziałeś .. Czemu !? 

- Nie rozumiem . Czego? 

- Tego , że Owen wraca!? 

Przejechał ręką po grzywce . Westchnął . Całej rozmowie przyglądał się Harry . 

- Bo nie chciałem! Bałem się ..

- Czego?

- Tego , że .. Zrobisz sobie coś rozumiesz?! Że znowu wpadniesz w depresję , że znowu uciekniesz .. Że znowu mnie rzucisz ...

Spojrzałam się w jego oczy , które wyglądały jak ocean .. Nie wiedziałam co mam zrobić . Czy się obrazić ? Czy go po prostu przeprosić .? Zapaliła mi się mała lampeczka w główce . : Idiotko On to robi dla Twojego dobra i to jeszcze z miłości .

- Niall przepraszam .. Nie powinnam na Ciebie tak jechać ... Wybacz .. - chciałam go pocałować , lecz ten moment przerwał gość . 

Nagle na podjazd podjechał samochód , którego kierowce znałam . Wysiadł z samochodu , nie wyglądał na uszczęśliwionego . 

- Rose?! - krzyknął Ojciec zmierzając do nas . 

Od razu odkleiłam się z objęć chłopaka .

- Co ty tu robisz?! Skąd wiesz gdzie Niall mieszka?! 

- Po prostu skończyłem wcześniej pracę i chciałem Cię po raz kolejny przeprosić .. Więc pojechałem do Domu .. Ale cię w nim nie zastałem . No i przypomniałem sobie , że Niall mieszka na tej samej Dzielnicy . A to , że ty mieszkasz na samym początku , to on musi mieszkać niżej . No i masz !

Co za człowiek!? I mądry , logiczny i zarazem głupi . Co on chce ode mnie !? I tak nie przyjmę jego przeprosin .

- A więc tak .. Jedziesz do mnie .. 

Jego wypowiedź przeszła mi po głowie . I po chwili zastanowienia to co On do mnie powiedział . Uświadomiłam sobie , że On chce , żebym wróciła . Po moim Trupie ! 

- Nie ! 

- Rose! Nie zachowuj się jak dziecko .! 

- Nigdzie nie jadę ! 

- Jedziesz .. - krzyknął.

___________________________________
gały - oczy 

****************

Cześć ! <3

Znowu , krótszy ..

Ale wydaje mi się , że ciekawy :D 

Szczerze to ten sen mi się podoba :D

Co tam u was? 

Weekend? :d

Takkk!! :3

NEXT - ŚRODA

CZYTASZ = KOMENTUJESZ ♥